Oostendenaar Dries Vanhegen kruipt in de huid van James Ensor. Op de live gespeelde muziek van Serge Feys doolt hij door het theater, op zoek naar zijn maker. Hij spreekt wartaal en wil weten wie hij is. Behoort hij tot de oude adel, tot de vergane glorie? Is hij überhaupt wel iemand? 

Ensor is zot reconstrueert het verhaal van een onstuimige kunstenaar. Iemand die door niemand wordt begrepen. En die ondanks alles zijn eigen weg blijft volgen. Iemand die eindigt als baron, als trofee. En die zich schuilhoudt achter een masker, als een getormenteerde man die zichzelf niet begrijpt.

Dit stomend muziektheater schopte het instant tot een publiekslieveling en werd geselecteerd voor Het Theaterfestival 2024. Het keert nu dus op algemeen verzoek terug naar ons huis als dé afsluiter van een bruisend Ensorjaar in Oostende.

Hoe dichter de zussen bij elkaar komen, hoe harder het opvalt. En hoe meer de zussen zich moeten inspannen om samen goed te klinken. Daardoor rijzen enkele vragen: Hoe dichtbij is té dichtbij? Waar begint het net te wringen? En is dat wel echt een probleem? Want misschien zorgen die valse noten wel voor een tikkeltje eigenzinnigheid.  

In deze fysieke, a capella performance kruipt het drietal dicht op - en misschien zelfs ín - elkaars huid. Beïnvloed door de ritualistische samenzang en close-harmony muziek van Meredith Monk leggen ze hun intiemste verlangens en angsten bloot. 

Ze vertelt vanuit haar eigen perspectief, dat van een vrouw met Russische roots die als migrant in België leeft. Op een theatrale manier deelt ze haar angsten en schaamte. Daarnaast illustreert ze welke impact die gevoelens en het Russisch nationalisme op haar dagelijks leven hebben. 

Oxana Sankova verweeft dagboekfragmenten, WhatsApp-gesprekken en documentatiemateriaal met fictieve teksten. Daardoor ontstaat een soort meerstemmige wanhoop.

Russisch en Engels gesproken, met Nederlandse en Engelse boventiteling

Het klassieke beeld waarmee ze opgroeiden, strookt namelijk niet meer met de realiteit. Daarom zoekt het trio, net als veel andere generatiegenoten, naar nieuwe rolpatronen, naar nieuwe manieren om te zijn.  

Ze kruipen in de huid van drie beren. Die leven in een bizarre woonkamer die tegelijk aan een circustent doet denken. Daar proberen de beren hun huishouden zo goed mogelijk te organiseren. Al weten ze eigenlijk niet waarmee ze bezig zijn. Hun aangeleerde gedrag is onhoudbaar. Maar kunnen ze er wel afscheid van nemen? Dat ontdek je in het rusthuis. De beren maken er afwisselend muziek. Daarmee geven ze het ritme aan waarop de andere beren moeten leven.  

Want net zoals een berentemmer bepaalt de maatschappij hoe de ideale beer/man zich moet gedragen. En dat beeld geven vaders door aan hun zonen, waardoor ze zowel beer als berentemmer, slachtoffer als dader zijn. 

Met Ensor op hoge poten pende hij een rebels gedicht neer waarin James Ensor opstaat van de eettafel en op zijn leven terugblikt tijdens een rancuneuze, ijverige monoloog. Daarin valt hij de bourgeoisie aan en klaagt hij over het mooie Oostende dat dag na dag alsmaar meer kapot wordt gemaakt. 

Zijn monoloog blijft brandend actueel. Daarom blaast Arthur Decock de tekst nieuw leven in. Hij wekt de anarchistische geest van Ensor terug tot leven en klaagt verschillende heilige huisjes aan. Hij rouwt om de hoogdagen van Oostende. Want hij zag zijn magistrale thuisstad transformeren in een blok beton, een bron van goedkoop toerisme. 

Ensor op hoge poten is hiermee aan een derde leven toe. In 1999, exact 25 jaar geleden, kroop Karel Vingerhoets al eens in de huid van Ensor, tijdens Theater Aan Zee.  

Blues harmonicaspeler en muzikale duizendpoot Matis Cooreman brengt een unieke dj-set met live mondharmonica. Classic rock! R.L burnside tot AC/DC! Dansbaar, energiek en niet van de poes! 

De groep laat zich inspireren door jazz en oriëntaalse muziek. Die versmelten de bandleden met persoonlijke getuigenissen. Zo lopen hun reizen en ontmoetingen in het Midden-Oosten en Europa als een rode draad door de avond. In mei 2023 bracht Ashtabiez een eerste single uit: Expressions. Het grenzeloze collectief verkent nieuwe wegen en bouwt zo verder op z’n jazz- en klassieke achtergrond. 

Ashtabiez bestaat uit trompettist Yamen Martini, drummer Victor Khaddaj, gastbasgitarist Otto Kint, pianist Kuan Yu Chen en gitarist Thomas Decock. Vijf magistrale muzikanten die hun schouders al onder verschillende succesvolle internationale projecten zetten. 

Dit optreden wordt een releaseconcert van hun nieuwste album Latitude. Kan je niet wachten tot het concert om Latitude te beluisteren? Bestel en beluister het album dan hier alvast! 

Blijf na hun optreden zeker nog even plakken, want je sluit de avond af met een zinderende dj-set van DJ Matisfaction (meer info)! 

Tijdens zijn allereerste zaalshow Moh?! vertelt hij over zijn Pakistaanse roots, zijn jeugd aan ’t zèètje, zijn wilde jaren als Gentse student en zijn spontane avonturen die hem naar allerlei Vlaamse uithoeken voerden. Hij neemt je mee naar de Venetiaanse Gaanderijen, Ibiza en zelfs Bollywood. En je bent getuige van de ontmoeting met de vrouw van zijn leven, de moeder van zijn twee kinderen. 

Verwacht je aan een portie geestige comedy boordevol snedige grappen. En aan een waanzinnige brok aanstekelijke energie.

Er zijn beperkte reductietarieven van toepassing.

Anemone Valcke en Verona Verbakel onderzoeken in hoeverre vrouwenhaat, grensoverschrijdend gedrag en #metoo deel uitmaken van hun professionele en persoonlijke leven. Zonder slachtoffers met de vinger te wijzen. Daarbij laat Het Ego zich van zijn meest schaamteloze, dramatische en kwetsbare kant zien. De voorstelling reflecteert over hoe we communiceren over grensoverschrijdend gedrag. En over het belang van geloofd worden. 

Wat is echt? Wat geloof jij? En wat niet? Het Ego doet je constant twijfelen. Toch is het aan jou om te beslissen. Zo verandert dit theaterstuk in een grenzeloos spel over schaamteloosheid en intimiteit.

Gratis advies over auteursrechten

Sylvie Godefroi en Nele Muylaert van Sabam For Culture (partners van het KIEMfestival) geven op vrijdag 11 oktober tussen 16:00 en 18:30 gratis advies over auteursrechten en maken je wegwijs in hun vele beurzen.

Waaronder de beurs voor creatie van podcasts en audioverhalen, de residentiebeurs, creatiebeurzen en de ontwikkelingsbeurs Jonge Makers.

Hoe ze hun muziek zelf omschrijven? Als het verstoten kindje van jazzrock en punkdisco ... En ook als het muzikale evenbeeld van mensen als Joe Rogan, Kamala Harris en Amber Heard. 

Samen zijn de Antwerpse bandleden ongeveer even oud als Bono van U2. Hun inspiratie? Die halen ze uit de financiële wereld, bij merken als Nike, Apple en Warner Brothers.  

In No Place To Fall zetten Dries Gijsels en zijn kompanen een gloednieuwe ruimte-expeditie op touw. Ze vragen zich af welke aantrekkingskracht het universum op ons uitoefent. Of we aan de vooravond van een nieuwe evolutie staan. En hoe het voelt om al het vertrouwde achter je te laten. Tijdens hun missie belanden ze op een mysterieuze planeet, waar dromen en werkelijkheid ongemerkt in elkaar overvloeien. Zal de reis hun blik verruimen? Of maken ze geen enkele evolutie mee? 

Zet je schrap voor een betoverende voorstelling over snakken naar afstand in instant-tijden, over hogere idealen en aardse driften, over de rol van de kleine mens in het onmetelijke universum. 

SO?! WHAT is een solo-performance die dans, visuele kunst en vormgeving samenbrengt om te onderzoeken hoe identiteit en maatschappelijke verwachtingen elkaar beïnvloeden. Ariadna Gironès Mata verandert haar lichaam door verschillende fysieke vormen aan te nemen, waarbij ze lagen gebruikt die verborgen kanten van zichzelf onthullen.

Het stuk stelt de vraag of zelfafwijzing voortkomt uit persoonlijke gevoelens of maatschappelijke druk. Het houdt de kijker een spiegel voor en laat de spanning zien tussen het individu en de maatschappij. Thema's als sociale verwachtingen, genderrollen en stereotypen lopen door de voorstelling heen, met als eindpunt een "monster" dat door de maatschappij zelf is gecreëerd en afgewezen.

Een verhaal over angsten, macht en taboes.

De blik van een vrouw op het lichaam van een vrouw.

Een dans, een ritueel, een uitlaatklep.

Ariadna Gironès Mata (zij/haar) is een bekende naam in de danswereld. Ze heeft zowel op het podium als voor de camera gewerkt, in dans en circus, als maker en uitvoerder, en daarnaast als dansdocent en choreografisch assistent. Ariadna begon op 4-jarige leeftijd met klassiek ballet. Na het afronden van haar studie aan SEAD trad ze toe tot het jonge gezelschap Bodhi Project en deed ze onderzoek met Wim Vandekeybus.

Als performer heeft ze gewerkt met Geko, ErrequeErre, Tom Dale, Motionhouse, Backsteinhausproduktion, Voetvolk/Lisbeth Gruwez & Maarten Van Cauwenberghe, Julien Grosvalet, Alexander Vantournhout, Damien Jalet en Les Argonautes, evenals met de circusdiscipline Chinese paal bij Cie Lady Cocktail en Primavez Collectif.