“Ik heb muziek nodig om me fijn te voelen”

Een gladde plek en onderuit met de fiets. Het overkwam Dorcas Suarez in de binnenstad van Oostende, tussen kerst en nieuw. Een lelijke val, er kwam een operatie van. Maar gelukkig is ze voldoende hersteld om op zaterdag 4 februari de deur van haar huiskamer te openen voor Neco Novellas.

Neco Novellas (echte naam Anselmo João Johanhane) is een Mozambikaanse Amsterdammer. Een muzikant die de sound van zijn voorouders vermengt met Latin- en jazz-invloeden om zo terecht te komen bij een eigen soulvolle, groovy stijl. Hij zingt in zijn stamtalen, Chopi en Ronga, en in het Portugees. Zijn jongste album heet Chasing traces, een zoektocht naar zijn roots in Mozambique.

door Ronald Verhaegen

Neco “Op mijn jongste album kijk ik terug naar mijn jeugd, naar hoe ik ben begonnen als muzikant. En ik jaag achter de geluiden die ik heb gehoord als kind. Vandaar chasing in de titel. Het was nog voor ik gitaar, drums of piano speelde. Ik deed alles met stemmen en met percussieve geluiden op mijn lichaam. Die sfeer wilde ik evoceren.”

“Ik heb alle instrumenten op het album zelf ingespeeld. Soms met behulp van midi-software, maar voor het overige alles alleen. Het was heel plezierig om de verschillende stemmen op te nemen in laagjes boven elkaar te leggen, zoals in het slotnummer Hu Shonguile.”

Ga je af en toe terug naar Mozambique?

Neco “De laatste jaren niet meer. Ik ben een nieuwe studie begonnen rond muziektherapie en dat maakt dat ik in Amsterdam wil blijven. Ik voel me hier goed. Al zou ik overal in de wereld kunnen wonen, denk ik. Zolang er maar muziek is die me omringt. Ik heb muziek nodig om me fijn te voelen.”

“Rond mijn twintigste ben ik uit Mozambique gevlucht. Er was burgeroorlog. Via katholieke zusters kwam ik in Portugal terecht, de vroegere kolonisator van Mozambique. Ze hadden mijn talent voor muziek opgemerkt en zorgden ervoor dat ik terechtkwam bij een opleiding klassieke zang en klassieke gitaar in Lissabon. Dat heb ik vijf jaar gedaan. Maar ik wilde nog verder studeren en trok naar het conservatorium van Rotterdam. En daarna ben ik in Nederland gebleven.”

Dorcas, jij bent geboren in Bolivia.

Dorcas “Ja, in de laaglanden bij de grens met Brazilië. Een streek met de naam El Beni, met regenwoud en pampa’s. Toen ik 25 was, ben ik naar Spanje verhuisd, mijn mama, broer en zus achterna. Dan heb ik Mario (Debree, red.) ontmoet, een Oostendenaar die voor het baggerbedrijf Jan De Nul werkt. We hebben in Oostende gewoond, enkele jaren in Barcelona en sinds twee jaar opnieuw in Oostende.” 

Was er veel muziek in huis toen je opgroeide?

Dorcas “Ja, toch wel. Er was folklore-muziek te horen, maar ook cumbia en salsa. Zelf bespeel ik geen instrument, maar ik hou van muziek luisteren. Veel Latin, maar ook hedendaagse Boliviaanse muziek. Neco ken ik niet (lacht).”

Alles komt samen in de songs

Je zal ‘m snel leren kennen. Hoe zal je huiskamerconcert eruit zien, Neco?

Neco “Ik speel nummers van het album Chasing traces. Het concert is eigenlijk een verhaal. Van de geluiden die ik heb gehoord en van de dingen die ik onderweg heb geleerd. Met zowel spirituele invloeden uit Mozambique als klassieke en experimentele invloeden van later. Het komt allemaal samen in de songs die ik speel. Je kan als toeschouwer in de huiskamer meereizen met mijn muzikaal avontuur. Ik speel gitaar, ik zing en af toe gebruik ik ook een loop station.”

Is je huiskamer klaar om Neco te vangen, Dorkas?

Dorcas “Oh ja. De woonkamer in ons huis in de Nijverheidsstraat is groot genoeg. Het is de eerste keer dat we deelnemen aan Chambres d’O, mijn man en ik. En mijn man zal er bovendien niet eens bij kunnen zijn. Hij is in Dubai voor zijn werk. We waren een beetje verrast toen iemand van de organisatie plots aan onze deur stond met de vraag of we onze huiskamer beschikbaar wilden stellen. Maar we gingen meteen akkoord.”

Neco Novellas is je pseudoniem maar het was ook de naam van je band vroeger. Je trad op met je broers en zussen. Nu niet meer?

Neco “Nee, da’s ondertussen al tien jaar geleden. Ik was destijds als eerste van het gezin naar Portugal getrokken om te studeren. Na een tijd zijn mijn zussen en broers ook gekomen. En maakten we samen muziek. In ons gezin zijn vijf van de tien kinderen muzikant geworden. Maar na enkele jaren is iedereen verspreid geraakt. Ik heb broers en zussen in Portugal, Denemarken en Zwitserland. Dat maakt het onmogelijk om nog samen te spelen.”

Misschien kan het publiek in de huiskamer invallen?

Neco “Ha! Ik sta daar helemaal voor open. Als de toeschouwers zich comfortabel voelen om mee te zingen, mag het zeker. Maar als ik voel dat het niet past, doe ik ze dat niet aan (lacht).”

Het concert van Neco Novellas vindt plaats in de huiskamer van Dorcas en Mario in de Nijverheidsstraat 5, maar is helaas uitverkocht.