Residentenfestival KIEM

Ze vertelt vanuit haar eigen perspectief, dat van een vrouw met Russische roots die als migrant in België leeft. Op een theatrale manier deelt ze haar angsten en schaamte. Daarnaast illustreert ze welke impact die gevoelens en het Russisch nationalisme op haar dagelijks leven hebben. 

Oxana Sankova verweeft dagboekfragmenten, WhatsApp-gesprekken en documentatiemateriaal met fictieve teksten. Daardoor ontstaat een soort meerstemmige wanhoop.

Russisch en Engels gesproken, met Nederlandse en Engelse boventiteling

Hoe dichter de zussen bij elkaar komen, hoe harder het opvalt. En hoe meer de zussen zich moeten inspannen om samen goed te klinken. Daardoor rijzen enkele vragen: Hoe dichtbij is té dichtbij? Waar begint het net te wringen? En is dat wel echt een probleem? Want misschien zorgen die valse noten wel voor een tikkeltje eigenzinnigheid.  

In deze fysieke, a capella performance kruipt het drietal dicht op - en misschien zelfs ín - elkaars huid. Beïnvloed door de ritualistische samenzang en close-harmony muziek van Meredith Monk leggen ze hun intiemste verlangens en angsten bloot. 

Oostendenaar Dries Vanhegen kruipt in de huid van James Ensor. Op de live gespeelde muziek van Serge Feys doolt hij door het theater, op zoek naar zijn maker. Hij spreekt wartaal en wil weten wie hij is. Behoort hij tot de oude adel, tot de vergane glorie? Is hij überhaupt wel iemand? 

Ensor is zot reconstrueert het verhaal van een onstuimige kunstenaar. Iemand die door niemand wordt begrepen. En die ondanks alles zijn eigen weg blijft volgen. Iemand die eindigt als baron, als trofee. En die zich schuilhoudt achter een masker, als een getormenteerde man die zichzelf niet begrijpt.

Dit stomend muziektheater schopte het instant tot een publiekslieveling en werd geselecteerd voor Het Theaterfestival 2024. Het keert nu dus op algemeen verzoek terug naar ons huis als dé afsluiter van een bruisend Ensorjaar in Oostende.